سکوت، یعنی گفتن در نگفتن، یعنی مقابله با شهوت رام نشدنی حرف، یعنی تمرین برگشتن به دوران

جنینی و شنیدن انحصاری لالائی قلبِ مادر در تنهائی محض.
.
سکوت در مکالمه تلفنی، یعنی تردید یا مزاحمت، یا شرم.
.
هر سکوتی، سرشار از ناگفته ها نیست، بعضی وقت ها، سرشار از خجالتِ گفته هاست.
.
موسیقی، یعنی سکوت بعلاوه سکوت های شکسته شده ی موزون.
.
سکوتِ آرام کتابخانه، یعنی رعد و غرش نهفته ی تمامِ حرف های فشرده ی عالم، در پیش از این.
.
سکوتِ شاهد، یعنی شهادتِ دروغ، موقع خواب و استراحت و تعطیلی وجدان.
.
سکوتِ محکوم بی گناه، یعنی بغض، آه، گریه درون.

یادش ستاره دنباله داری است که

آسمان را بین من و تنهایی قسمت می کند

تنها یک تنها میداند

تنهایی تنها درد یک تنها نیست

حرف های زیادی داری

سکوت علامت چیست

نمی دانم علامت رضایت است

یا همان جواب ابلهان خاموشی است

معنی جدیدی به سکوت داده ای

سکوتت را می فهمم

یعنی انتظار

یادت باشد

من اینجا کنار همین رویاهای زودگذر

به انتظار آمدن تو

خط های سفید جاده را می شمارم

سردش بود…

دلم را برایش سوزاندم…!

گرمش که شد، با خاکسترش نوشت

” خداحافظ “

تو یعنی قبله گاه یاس بودن / تو یعنی یک بغل احساس بودن

تو یعنی تا خدا پرواز کردن / تو یعنی عشق را آغاز کردن

تو یعنی نام شیرین را ربودن / تو یعنی کوه کن فرهاد بودن

و من یعنی عطش یعنی شقایق / تو معشوقی و من تنهای عاشق . . .

بگذار من نادان بمانم…!!!

دوری از من!
اما…
به تو اندیشیدن را،عادتی ساخته ام بهر تنهایی خویش…

امشب بجای شعر

 سکوت مینویسم

 می خواهی بخوانی

 نگاه م کن

برای دوست داشتنت

محتاج دیدنت نیستم ...

اگر چه نگاهت آرامم می کند

محتاج سخن گفتن با تو نیستم ...

اگر چه صدایت دلم را می لرزاند

دوست دارم بدانی

حتی اگر کنارم نباشی ...

باز هم ، نگاهت می کنم ...

صدایت را می شنوم....

همیشه با منی

تا می خواهم از تو دل بکنم

صبر می آید !

چقدر این عطسه های

" پاییزی "

را دوست دارم ...

کسانی که زندگی خود را وقف بدست آورن منافع مادی و ثروت کرده اند

 به شما خواهند گفت که احساس خوشبختی را در اموال خود نمی یابند.

 خوشبختی هرگز انعکاس ثروتهای مادی یک شخص نیست،

بلکه انعکاس ثروتهای معنوی و احساسی او است.

 خوشبختی انعکاس تعداد روابط دوستانه ای است که هر کس می تواند داشته باشد،

 انعکاس تعداد افرادی است که در طول زندگی خود توانسته خوشبخت و هدایت کند،

 و نتیجه قدرشناسی از داشته ها است و نه میزان نارضایتی از نداشته ها.

 قدردان داشته هایتان در زندگی باشید

 و تا می توانید در خوشبختی و هدایت دیگران تلاش کنید

 و زندگیتان را بخاطر آنچه که هم اکنون هست دوست بدارید...

این روزها

بیشتر از هر زمانی

دوست دارم خودم باشم !!

دیگر نه حرص بدست آوردن را دارم

و نه هراس از دست دادن را .....

هرکس مرا میخواهد بخاطر خودم بخواهد

دلم هوای خودم را کرده است ...

همین...







آهسته بیا

چیزی هم ننویس

نظر هم نگذار

همان که بخوانی بس است

من به بی محلی آدمها عادت دارم











خدایا

ماهت رو به اتمام است و گناهانم رو به ازدیاد!!

در این ساعات پایان میهمانی

میهمان جامانده‌ات را با غفران و بخششت بنواز ....

روزگاری خواهد رسید...

همچنان که در آغوش دیگری خفته ای...

به یاد من...

ستاره هارا خواهی شمرد تا آرام شوی!

دلت هوایم را خواهد کرد...

به یاد خواهی آورد با هم بودن هایمان را...

به یاد خواهی آورد خنده هایم را...

به یاد خواهی آورد اشک هایم را...

مطمئنم در آن لحظه در دلت میگویی: من تو را میخواهم!

می خندم!

دیگر تب هم ندارم

داغ هم نیستم

دیگر به یاد تو هم نیستم

سرد شده ام

سرد سرد

نمی دانم

شاید…

شاید دق کرده ام!

کسی چه می داند…

بی حسم کردی.... نسبت به تمام حس های دنیا...!

گاهی سکوت

یعنی اما … یعنی اگر …

یعنی هزار و یک دلیل که “دل” میترسد بلند بگوید …

باز هم آمدی تو بر سر راهم

آی "عشق" میکنی دوباره گمراهم

دردا; من جوانی را به سر کردم،

 تنها از دیار خود سفرکردم

دیریست قلب من از عاشقی سیر است

خسته از صدای زنجیر است

دریا اولین عشق مرا بردی

دنیا دم به دم مرا تو آزردی

دریا سرنوشتم را به یاد آور

دنیا سر گذشتم را مکن باور

من غریبی قصه پردازم

چون غریقی غرق در رازم

گم شدم در غربت دریا

بی نشان وبی هم آوازم

میروم شبها به ساحل ها تا بیابم خلوت دل را

روی موج خسته دریا مینویسم اوج غمها را .....









                           متن آهنگ دریا از نیما چهرازی

ﯾﻪ ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﺣﺎﻟﻮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻫﯿﭽﯿﻮ ﻧﺪﺍﺭﯼ

ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺗﯽ

ﺩﺍﻏﻮﻧﯽ

ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﯼ

ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯿﮑﺸﯽ

ﺍﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻢ ﺑﯿﺎﺭﯼ

ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﻭﺯﺍﺭ ﺍﺭﺯﺵ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻧﻮ ﻧﺪﺍﺭﻩ

ﺍﯾﻨﻮ ﺑﺪﻭﻥ ، ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺰ میگذﺭﺩ....













گاهی وقتا... یه نفر...باعث می شه که حس کنی...

چیزی که تو رو روی زمین نگه داشته...

جاذبه ی زمین نیست...













خدایا؛

بضاعت من به قدری است که نمی دانم

در حق آشنایان و دوستانم چه دعایی کنم

اما می دانم که تو از حال آنان آگاهی

پس بهترین ها را برایشان کرم نما...

بعضى اتفاق هاى خوب

اونقدر دیر مى افتن

كه باید رو به آسمون كرد

و گفت : وقتش گذشت

مال خودت...!

حرف...!

بعضی حرفا رو

هر چقدر هم بقیه بگن

تا خودت تجربه نکنی

و به غلط کردن نیفتی بـاور نمی کنی ...!

زندگی تعداد نفسها نیست!

زندگی تعداد لبخندهای

کسانیست

که دوستشان داریم

صدای ما رو

از پشت شیشه ی مانیتور می شنوید...

مانیتوری که الان ، خیلیا پشتش بغض دارن

مانیتوری که الان ، خیلیا دستشون

زیر چونشونه

در ضمن ،

پشت همین مانیتور هم خیلیا دلشون گرفته.....

کثیف ترین چاپلوسی

زمانی است

که مردی یا زنی به خاطر

طبیعی ترین نیازش

به معصومی بگوید

دوستت دارم










چه حس قشنگیه وقتی میشی محرم دل یکی

یکی که بهش اعتماد داری

بهت اعتماد داره

از دلتنگی هاش برات میگه

از دلتنگی هات براش میگی

آروم میشه

آروم میشی

حسی که هیچ وقت به تنفر تبدیل نمیشه 

چند وقتیست هر چه می گردم

هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمی کنم

نگاهم اما

گاهی حرف می زند گاهی فریاد می کشد

و من همیشه به دنبال کسی می گردم

که بفهمد یک نگاه خسته چه می خواهد بگوید...

اسم های مجازی

تصویر های مجازی

مشخصات مجازی

و در بین این همه چیزهای مجازی

تنها یک چیز حقیقت دارد

تنهایی من...

یه وقتا دلت طوری تنگ میشه که مغزت کاملا فلج میشه

بدی هاش یادت میره

نامردیش یادت میره

بی محبتی و رفتارسرد و تلخش یادت میره

وقتی با بیرحمی تنهات گذاشت یادت میره

فقط میگی خدایا یه دقیقه ببینمش این دل وامونده آروم شه...!






تورا نه عاشقانه

نه عاقلانه

و نه حتی عاجزانه

که تو را عادلانه در آغوش میکشم

عدل مگر نه آن است که هر چیز سر جای خودش باشد؟؟!

بی خیال تمام هیاهوی اطراف

بر ساحل زندگی قدم می زنم

بی خیال فکر تو

دنیای خود را نقاشی می کنم

بی خیال تمام آنچه باید باشد

نگین عشق را بر انگشت خود می آویزم

بی خیال همه رفت ها

به داشته های خود دل می بندم

اما

بگذار قدم بزنم...

قدم هایی سرشار از احساس بر ساحل زندگی

این روزها...

غروب عشق برای من

حیات دوباره خورشید

در آنسوی آسمان بودن ها؛ بر ساحل زندگیست!

نسیم دریا بر لبانم می نشیند

با خود می اندیشم

گویا

عشق در همین حوالی ست...

و باز می گویم

شاید

تا غروب عشق

نیمروزی باقی ست...

به همه چیز عادت می کنیم

به داشته ها و نداشته هایمان

خیلی طول نمی کشد که

جلوی آینه زل بزنی به خودت

موهایت را کنار بزنی

و با خودت بگویی

اصلا مگر داشتی اش

مگر از اول بود ؟!

که بودن و نبودنش مهم باشد …

 وقتی کسی را دوست داری

                            باید زیباییهایش را بیرون بکشی

                                             و تلخی هایش را صبر کنی ! 

                               هیچکس کامل نیست . . .

آغوشِ تــــــــــو که باشد ....

خواب دیگر بهانه ای برایِ خستـــــــــگی نـــــــــیست ..

و تـــــــــپشِ هایِ قــــــــــلبت میشود لالاییِ کــــــــودکانه ام ........

کــــــــنارم بـــــــــــمان ....

مـــــــــیخواهم ..

صـــــــبح چشمانم

در نگاهِ تــــــــو ...

بیدار شود .. !

نفس هایت را بشمار...

بس است! همین کافیست..

فقط نفس های خودت.. مگر نه تو تمام دنیای منی؟

نفس هایت قد همه ی ادم های دنیاست برایم...

قد نفسهایت دوستت دارم دنیای من...

میدونم...

جوابمو نمیدی؟

میدونم...

سکوت کردی؟

میدونم...

محلم نمیزاری؟

میدونم...

دستاتو بهم نمیدی؟

میدونم...

میرسه اون روزی که میخوای برگردی

تلفن رو برمیداری

زنگ میزنی...

بوق

بووق

بوووق

برنمیدارم...

عصبی میشی

فحش میدی

با خودت میگی کلاس گذاشتم...

روز دوم زنگ میزنی

بوووق

بووووق

بوووووق

برنمیدارم...

با خودت میگی غلط بکنم دیگه بش زنگ بزنم...

از جلو کوچمون رد میشی

میبینی حجله یه بنده خدایی رو زدن سر کوچه

دلت میسوزه...

میگی بیچاره جوون بوده

میای نزدیکتر و میبینی

جوان ناکام...

عه!!

اینکه منم بالاخره برگشتی

ببخشید

نمیتونم جلو پات بلند شم

آخه زیر خــــــــــاکم!

دیدی همه چیزم خاک شد؟

عشقم!!!

چقد خوشگل شدی...

مشکی چه بهت میاد

کاش زودتر میمردم

عه...گریه نکن دیگه

التماس میکردم...

میگفتم نرو...

روزای بعدش یادته؟؟؟

التماس میکردم برگردی...

گریه نکن

آخه نمیتونم اشکاتو ببینم...

آخه زیر خـــــــــــــاکم....

آخه نمیتونم بلند شم

چی دارم میشنوم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

التماس میکنی برگردم؟؟؟؟؟

عشقــــــــــــــــــــــــــــــم

آروم باش!

"غرورت " نذاشت که زودتر برگردی!!!

آره این اخرشه فوت...

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم ،

سکوت را فراموش میکردی و تمامی ذرات وجودت

عشق را فریاد می کرد...

چشمهایم را می شستی

و اشکهایم را با دستان عاشقت به باد می دادی...

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم،

نگاهت را تا ابد بر من می دوختی ،

تا من بر سکوت نگاه تو رازهای یک عشق زمینی را

با خود به عرش خداوند ببرم...